Elke portrettekening is communicatie.
Het vertelt een verhaal of wekt een bepaalde emotie op bij de kijker.
Vertellen met kunst is in feite dat wat je voelt op papier zetten.
Daarbij hoef je niet na te denken over wat een ander van jouw tekeningen vindt. Tenminste als je er niets anders mee wilt dan jouw gevoelens en ideeën weer te geven. Hoe dan ook het is en blijft communicatie al wordt het dan niet altijd even goed begrepen.
Wat kun je nu doen met je werk om je communicatie te verbeteren?
Door je af te vragen wat iemand wilt met zijn of haar portret. Dan is het makkelijker als je weet hoe mensen denken en met elkaar praten. Het eerste waar je mee te maken krijgt als je onderzoekt hoe mensen met elkaar omgaan, met elkaar praten en denken is: hoe ons brein werkt, psychisch dan, niet chemisch want dat is weer een heel ander verhaal.
Hoe interpreteren mensen het werk dat je maakt. Als je kijkt naar een tekening interpreteer je voor jezelf wat de tekenaar bedoelde met die plaat.
Hieronder een voorbeeld: houtskool op doek als onderschildring voor een schilderij
Het uiteindelijk portret verwoordde haar verhaal en was opgebouwd volgens de vijf elementen waarmee je het verhaal van je portrettekening kunt vertellen.
Wanneer je iemand niet kent kun je geen tekeningen maken die hem of haar ook echt raken. Belangrijk is dan ook niet de meest gemaakte vergissing te maken als je portretten tekent
De basis is dit: mensen zijn niet zomaar geïnteresseerd in wat jij doet of hoe jij werkt. Wat ze willen horen is hoe jij hun kunt helpen, wat jouw werk hen opbrengt. Het resultaat is het verhaal achter de tekening.
Daarbij telt dat de ketting nooit sterker is dan de zwakste schakel: alles wat je doet om je werk te verbeteren telt. Wil je zover komen dan is het handig om te weten hoe mensen kijken.
‘Ik zie toch wat ik zie,’ denk je dan…..
Kijken doe je niet met je ogen
Ik zou het zelfs breder willen stellen, waarnemen doe je niet met je zintuigen maar met je hersenen. Je interpreteert dat wat je zintuigen waarnemen met je brein. Misschien ken je de tekening hieronder: ‘ Welke van de twee tafels is het langst?
En deze? Ik haalde het bolletje uit de linker rij en plaatste hetzelfde bolletje tegen een donkere achtergrond.
Zo zie je hoe bepalend een achtergrond kan zijn wanneer je een onderwerp in een tekening wil benadrukken.
Waarneming afhankelijk is van hoe jij het interpreteert. Interpreteren is ook belangrijk als het om portretten gaat, als je geen saaie fotokopieën wil tenminste. Wanneer de achtergrond donker is zorgen de werking van ons brein en zintuigen ervoor dat we hetzelfde bolletje in een lichtere toonwaarde zien.
Wanneer je ontdekt dat je op vele manieren kunt kijken weet je ook hoe je hier handig gebruikt van kunt maken. En wanneer je dat begrijpt kun je gerichter communiceren met je tekeningen of portretten.
‘Brug naar de hemel’
Het zijn niet alleen de vormen en de compositie die de kwaliteit van je werk bepalen.
‘COMMUNICATIE’ brengt je werk tot ‘leven’.
Soms ga ik naar een boekenwinkel. Niet voor de boeken maar voor de illustraties en de boekcovers. De mooiste kunstwerken komen je tegemoet. Fantasy, sciencefiction, vrouwen op witte paarden en nog veel en veel meer. Maar welke springt eruit?
Opvallen is niet eenvoudig….
Wat je nodig hebt is een illustratie die herkenbaar is maar dan net even anders. Zonder die ‘herkenbaarheid’ spreekt het mensen niet aan. De voorwaarden voor communicatie met een tekening:
- emotie opwekken
- herkenbaar zijn
- en vooral nieuwsgierig maken, vragen oproepen door het ‘vertelde’ visueel gemaakte verhaal..